Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 Nr 80 poz. 350), w rozdziale 4 tak opisuje koszty uzyskania przychodów:
„Art. 22. 1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”.
Co wchodzi w koszty uzyskania przychodu?
Poniesienie takiego wydatku umożliwia odliczenie go od uzyskanego przychodu co zmniejsza kwotę podlegającą opodatkowaniem podatkiem dochodowym. Podstawowe kryteria dla takiego kosztu to: fakt, że został poniesiony, wydatek musi być związany z źródłem przychodów (prowadzoną działalnością, wykonywaną pracą na podstawie umowy…) oraz powinien być definitywny (oznacza to, że wydatek nie został w żadnym stopniu zwrócony). Dodatkowo co bardzo ważne koszt musi być udokumentowany (paragon, faktura) oraz celem kosztu jest osiągnięcie, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Wydatek ten nie może być jednym z wyjątków przedstawionych w ustawie (wymienione w art. 23 ust. o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Przykładowe koszty uzyskania przychodu, to:
- koszty utrzymania biura,
- koszty księgowości,
- reklama,
- szkolenia i kursy,
- utrzymanie samochodu.